Nog voor de geboorte van Jezus was het kerstfeest al een echte feestdag. Het kerstfeest is namelijk van oorsprong geen christelijk gebruik, maar een heidens gebruik. Men vierde meer dan tweeduizend jaar geleden dat het midwinter was. Ze versierden het huis met lichtjes om de slechte geesten te verjagen en de goden en hun goddelijk licht te vereren.

Toen de Romeinen, die in het Christendom geloofden, deze gebieden veroverden, lieten ze het feest toe. Ze veranderden er echter wel het een en ander aan. Niet langer mochten er meerdere goden vereerd worden; alleen de christelijke God mocht vereerd worden. En het was geen feest meer om de midwinter te vieren, maar werd een feest ter ere van de geboorte van Jezus.

In de eeuwen daarna is het kerstfeest maar weinig veranderd. Van de middeleeuwen tot de gouden eeuw ging het kerstfeest vooral om de verering van de christelijke God. Een typische kerstdag bestond uit de kerstmis in de ochtend, het bidden en de kerstboom met kaarsen. Weinig dus meer te maken met het midwinter feest.

Gedurende de 19e eeuw ging kerst steeds meer in teken staan van familie en het samenkomen. De kerk speelde nog steeds een grote rol, maar men deed op kerst steeds meer dingen samen. Zo ontstond ook bij de bovenlaag bijvoorbeeld het kerstdiner. Daar kwam de hele familie samen om zich tegoed te doen aan de lekkernijen en gezellig bij te kletsen.

Met de afname van gelovige mensen in de 20ste eeuw, door de sociaaleconomische ontwikkelingen op dat moment, werd het kerstfeest niet steeds minder gevierd. Het werd anders gevierd. Men vierde niet langer de geboorte van Jezus en ging dus ook niet langer naar de kerk op eerste kerstdag. Kerst werd een feestdag voor het samen zijn. Dit maakte kerst populairder dan ooit tevoren en mensen gingen een Kersttrui dragen of een fout kerstpak om hun fanatisme te laten zien.